(mieszkający gdzieś na stałe)

См. также в других словарях:

• mieszkaniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIb, W. mieszkaniecańcu || mieszkaniecańcze; lm M. mieszkaniecańcy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} człowiek mieszkający gdzieś na stałe : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieszkaniec bloku, miasta …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• osiadły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, osiadłydli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mieszkający gdzieś na stałe : {{/stl 7}}{{stl 10}}Plemiona osiadłe. Ludność osiadła. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zasiedziały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zasiedziałyali {{/stl 8}}{{stl 7}} mieszkający gdzieś na stałe, od dawna; osiadły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zasiedziała rodzina, ludność. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zamieszkały — zamieszkałyali «mieszkający gdzieś stale, osiadły gdzieś» Obywatel stale zamieszkały za granicą …   Słownik języka polskiego

• mieszkaniec — m II, DB. mieszkaniecańca; lm M. mieszkaniecańcy, DB. mieszkaniecańców «człowiek stale gdzieś mieszkający; lokator, obywatel; rzadziej o zwierzętach stale gdzieś żyjących» Mieszkańcy domu, osiedla, wsi. Miasto liczyło sto tysięcy mieszkańców.… …   Słownik języka polskiego